İlk tanışmamız düğünündeydi. Oradayken hemen ebeveynlerinle olan sevgi dolu ilişkiye hayran kaldım. Bize biraz aile geçmişinizden ve büyürken yaşadıklarınızdan bahsedebilir misin?
99 depreminden sonra, yedi yaşındayken çekirdek ailemle; ikiz kız kardeşim, annem, babam ve ben İstanbulu terkedip Antalya’ya yerleşmişiz. Çok severek okuduğum Güzel Sanatlar Lisesinde, Resim bölümünü bitirdikten sonra, İstanbul’a üniversite öğrenim için ger döndüm.O yıllardan beri sıklıkla Antalya’ya gidip ailemi ziyaret ederim. Hala da 2 ayda bir gitmeye çalışıyorum.
Babam gazeteci, annem hemşire. Çok çalışkan insanlar hala sabahın 7 sinde kalkıp işe gidiyorlar çalışıyorlar :). Emekli olmalarına rağmen! Çünkü duramazlar:)
Senelerce; bizi okutmak, en güzel yerlere tatillere götürmek, tarihi güzel yerleri göstermek için, istediğimiz kurslara etkinliklere katılmamızı sağlamak, istediğimiz eğitimi almamızı sağlamak için çok çalıştılar. Aramızda kopmaz bir bağ ve benden onlara derin bir minnettarlık hissi var.
Beni senelerce; istediğim kurslara, imkansızlıklar da olsa tek tek üniversitelerin yetenek sınavlarına taşıdılar, benimle heyecanlarılar, benimle ağladılar, hatalar yaptım yanımda oldular.
Onları çok seviyorum.